GVK Madde 4 Türkiye’de Yerleşme
Aşağıda yazılı kimseler Türkiye’de yerleşmiş sayılır:
1. İkametgahı Türkiye’de bulunanlar (İkametgah,Kanunu Medeninin 19 uncu ve mütaakıp maddelerinde yazılı olan yerlerdir);
2. Bir takvim yılı içinde Türkiye’de devamlı olarak altı aydan fazla oturanlar (Geçici ayrılmalar Türkiye’de oturma süresini kesmez.)
GVK Madde 4 Türkiye’de Yerleşme ile İlgili Danıştay Kararları
T.C. Danıştay 4.DAİRE Esas:2004-463 Karar:2004-1536 Karar Tarihi:24.06.2004
ÖZET: 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununda, mükelleflerin bu Kanunun 2 nci maddesinde yazılı kaynaklardan bir takvim yılı içinde elde ettikleri kazanç ve iratları için beyanname vermeleri gerektiği ve beyanı gereken gelirlerin yıllık beyannamede toplanmasının zorunlu olduğu hükmüne yer verilmiştir.Ayrıca toplama yapılmayan haller düzenlenip, toplama yapılması gerekmeyen gelirler için yıllık beyanname verilmeyeceği, diğer gelirler için beyanname verilmesi halinde bu gelirlerin beyannameye dahil edilmeyeceği belirtildikten sonra dar mükellefiyette tamamı Türkiye’de tevkif suretiyle vergilendirilmiş olan ücretler, serbest meslek kazançları, menkul ve gayrimenkul sermaye iratları ile diğer kazanç ve iratlar toplama yapılmayan haller arasında sayılmıştır.Türkiye’de yerleşmiş olmayan ve bir yıl içince altı aydan fazla Türkiye’de oturmayan gerçek kişilerin dar mükellef olarak kabul edildiği ve bu kişilerin sadece Türkiye’de elde ettikleri kazanç ve iratları üzerinden vergilendirileceğini , işyeri olarak kiraya verdiği gayrimenkul nedeniyle kiracı tarafından tevkifat yapıldıktan sonra ödenen kira tutarlarının davacı tarafından gelir vergisi beyannamesine dahil edilmemesi nedeniyle re’sen tarhiyat yapılması yasaya aykırı bulunmuştur.
T.C. Danıştay 4.DAİRE Esas:2000-1032 Karar:2000-5300 Karar Tarihi:14.12.2000
ÖZET: Olayda davacının daimi ikametgahının … adresi olarak Türkiye’de bulunduğu, diğer yandan bir takvim yılı içinde Türkiye’de devamlı olarak altı aydan fazla oturduğunun anlaşıldığı, kanunda, geçici ayrılmaların bu süreyi kesmeyeceği hususu açıkça belirtildiğinden aksi yöndeki davacı iddialarına itibar edilmesinin mümkün olmadığı, bu durumda tam mükellef olduğu anlaşılan davacı adına yapılan tahakkuk işleminde yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Danıştay 4. Daire 2005/1282 E., 2006/289 K
ÖZET: “Kanuni ve işmerkezi Türkiye’de bulunmayan darmükellefiyete tabi işverenlerin yanında çalışan hizmet erbabına, işverenin Türkiye dışında elde ettiği kazançları üzerinden döviz olarak ödediği ücretler” gelir
vergisinden müstesna olarak kabul edilmiştir. Davacıya ödenen ücretlerin Kanuni ve iş merkezi Japonya’da bulunan dar mükellefiyete tabi bir işveren tarafından, bu işverenin yurt dışında elde ettiği kazançlardan döviz olarak ödendiği hususu ihtilafsız olup, bu ücretlerin Gelir Vergisi Kanununun 95 inci maddesi kapsamında beyana tabi gelir olarak kabul etmeye olanak yoktur..”
Danıştay 4. Daire 2004/463 E., 2004/1536 K.
ÖZET: “….193 sayılı Vergisi Kanununun 85 inci maddesinin 1 inci fıkrasında, mükelleflerin bu Kanunun 2 maddesinde yazılı kaynaklardan bir takvim yılı içinde elde ettikleri kazanç ve irattan beyanname vermelerinin ve beyanı gereken gelirlerin yıllık beyannamede toplanmasının zorunlu olduğu hükmüne yer verildiği, 86 ncı maddesinde ise toplama yapılmayan haller düzenlenip, toplama yapılması gerekmeyen gelirler için yıllık beyanname verilmeyeceği, gelirler için beyanname verilmesi halinde bu gelirlerin beyannameye dahil edilmeyeceği belirtildikten sonra maddenin 2 nci fıkrasında, dar mükellefiyette tamamı Türkiye’de tevkif suretiyle vergilendirilmiş olan ücretler, serbest meslek kazançları, menkul ve gayrimenkul sermaye iratları ile diğer kazanç ve iratların toplama yapılmayan haller arasında aynı Yasanın 6 ncı maddesinde, Türkiye’de yerleşmiş olmayan gerçek kişilerin dar mükellef olarak kabul edildiği ve bu kişilerin sadece Türkiye’de elde ettikleri kazanç ve iratları üzerinden vergilendirileceğinin, 4 üncü maddesinde ise İkametgahı Türkiye’de bulunanlar ile bir takvim yılı içinde Türkiye’de devamlı olarak altı aydan fazla oturanların 1 yerleşmiş sayılacakları kuralına yer verildiği, buna göre ikametgahı Türkiye’de bulunmayan ve bir yıl içinde altı aydan fazla Türkiye’de oturmayanların dar mükellef gerçek kişi olarak değerlendirilmesi gerektiği, işyeri olarak kiraya verdiği gayrimenkul nedeniyle kiracı tarafından tevkifat yapıldıktan sonra ödenen kira tutarlarının davacı tarafından gelir vergisi beyannamesine dahil edilmemesi nedeniyle re’sen tarhiyat yapılmışsa da olayda söz konusu kira gelirinden tevkifat yapılıp vergi dairesine yatırıldığı sabit olduğu gibi … yılından itibaren Amerika’da ikamet ettiği Chicago Başkonsolosluğu’na düzenlenen belgeden anlaşılan ve aksi yönde bir tespit bulunmayan dar mükellef davacının kira gelirini beyan etmesi gerekmediğinden yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi, fon payı ve cezaların kaldırılmasına karar vermiştir.”